Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Ελληνικός κινηματογράφος




Στο προηγούμενο άρθρο ανέλυσα ένα μέρος του προβλήματος του ελληνικού κινηματογράφου
Τελικά όμως γιατί νοσεί ο ελληνικός κινηματογράφος?
Αρκούν μερικοί κριτικοί για να φρενάρουν μια ολόκληρη τέχνη που την σήμερον ημέρα έχει εξεληχθεί σε βιομηχανία?
Μα θα μου πείτε είμαστε φτωχή χώρα, κανείς δεν επενδύει σε εμάς, περασαμε 400 χρόνια σκλαβιάς και τον Αύγουστο ειναι παχιές οι μύγες οπότε μη μας τα πρήζεις...
Φυσικά όλα αυτά είναι μπούρδες. Γιατι? ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ

Γιατι αδυνατούμε να δημιουργήσουμε την δυναμική του παρελθόντος με την Φινος Φιλμ και τους δεκάδες κορυφαίους ηθοποιούς που πέρασαν απο αυτή?
Γιατί ενώ μετά από κατοχή και παγκόσμιο πόλεμο καταφέραμε να γράψουμε κινηματογραφική ιστορία και τώρα αδυνατούμε?


Ε λοιπόν εγώ έψαξα και βρήκα την απάντηση!




«Αγορά»... «uber alles»!

Προτάσεις διορισμένης από το ΥΠΠΟ επιτροπής, ενόψει σύνταξης σ/ν για τον κινηματογράφο

Πλήρης παράδοση του κινηματογράφου στο κεφάλαιο σημαίνουν οι προτάσεις της, διορισμένης από τον Μ. Λιάπη, επιτροπής για το «νέο»(;) νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις κινούνται αντιδραστικότερα από τις δηλωμένες κυβερνητικές προθέσεις και αντανακλούν τη στρατηγική εμπορευματοποίησης του πολιτισμού από τα μονοπώλια της ΕΕ.

Η επιτροπή, τάχα «αθώα», θεωρεί τον κινηματογράφο τέχνη αλλά και...«διασκέδαση», σημειώνοντας ότι «ανάλογα με την έμφαση στις επιλογές των παραγωγών, δημιουργών καικατασκευαστών του(!), ένα κινηματογραφικό έργο είναι και παραμένει πολιτισμικό, αλλά και ψυχαγωγικό προϊόν μεγάλης σημασίας» (σ.σ. οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Αν και συμπεραίνει ότι «από θεμελιώδες πολιτισμικό αγαθό, ο κινηματογράφος καταντά υποπροϊόν, από εργαλείο αυτογνωσίας σκέτο αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης και ανούσιας διασκέδασης», προσθέτει ότι «υπάρχει ανάγκη διπλή, πολιτισμική και οικονομική,για καλή κινηματογραφική τέχνη και πετυχημένη κινηματογραφική βιομηχανία». Δεδομένου ότι 7η Τέχνη και μονοπωλιακή κινηματογραφική βιομηχανία δε συμβιβάζονται, η επιτροπή αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά αφελής... Ετσι, θεωρεί, π.χ. ότι το αντιδραστικό σ/ν για την «Ακαδημία Τεχνών» «ανταποκρίνεται στις απόψεις μας για σύγχρονο, εκπαιδευτικό οργανισμό υψηλού επιπέδου» και ότι «δεν αποτελεί σοβαρό κώλυμα» που προβλέπεται αδιαβάθμητη, «αφού κανείς νέος που προσανατολίζεται σοβαρά για δημιουργία στις τέχνες, και στον κινηματογράφο, δε νοιάζεται για το "χαρτί" του πτυχίου»! Ετσι, πάει «άπατο» το μακρόχρονο αίτημα για δημόσια Ακαδημία Κινηματογράφου ενταγμένη στα ΑΕΙ, όπως έχουν οι ανεπτυγμένες κινηματογραφικά χώρες. Προτείνει μάλιστα να καταργηθούν τα κρατικά κινηματογραφικά βραβεία του ΥΠΠΟ και να ανατεθούν στην «Ακαδημία Τεχνών»!

Η επιτροπή προχωρώντας παραπέρα προτείνει και την εμπορευματοποίηση της σεναριακής παιδείας, με δημιουργία Ανώνυμης Εταιρείας «Ελληνικό Ινστιτούτο Σεναρίου»! ΑΕ, που παρότι του δημοσίου (σ.σ. το γνωστό «κόλπο» του δικομματισμού να «σαλαμοποιεί» την ιδιωτικοποίηση των αρμοδιοτήτων του) θα «παίζει» με τους όρους της αγοράς αφού «δεν ανταγωνίζεται άλλους φορείς (σ.σ. τους «σχολάρχες» του οπτικοακουστικού) που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο αλλά λειτουργεί ενισχυτικά και συντονιστικά εφόσον αυτοί το επιθυμούν, με παροχή τεχνογνωσίας και πρόσβαση στην πληροφόρηση»! Προς το παρόν, λέει ότι τα κρατικά βραβεία πρέπει «να απαγκιστρωθούν από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης», να αφορούν σε ταινίες που «προβλήθηκαν στις αίθουσες εντός συγκεκριμένου ημερολογιακού έτους» και να μην είναι χρηματικά.

Στην «αγορά» η επιτροπή ξαποστέλνει και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που «για λόγους διαφάνειας και οικονομικού ελέγχου»(!) προτείνεται «από ΝΠΙΔ, να μετατραπεί σε ανώνυμη εταιρεία» υπαγόμενη «στις διατάξεις περί ΔΕΚΟ»! Για να «χρυσωθεί» το «χάπι» προτείνει απλώς να εξαιρεθεί από μερικές διατάξεις του νόμου περί ΔΕΚΟ, όπως κάνει και με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, που δεν το εξαιρεί τελείως από το νόμο περί ΔΕΚΟ όπως απαιτεί η κινηματογραφική κοινότητα, απλώς το εξαιρεί από επιπλέον διατάξεις.

Σε επίπεδο παραγωγής και διανομής, οι προτάσεις, στην «καλύτερη» περίπτωση κινούνται στη λογική της... «εξισορρόπησης της αγοράς»(sic). Ετσι, υιοθετεί τις απαιτήσεις των παραγωγών για «κίνητρα» και καθιστά το «εθνικό σινεμά»(sic) ως «βασική παράμετρο της ανταγωνιστικότητας», όπως ακριβώς ορίζει και η Στρατηγική της Λισαβόνας. «Μόνο μέσω της επιτυχίας των ελληνικών ταινιών μπορεί να ανέβει ο πήχης, μόνο με ανθούσα εμπορική βιοτεχνία μπορούν ν' αναδειχτούν νέα ταλέντα και να διευρυνθεί η γκάμα των παραγόμενων ταινιών. Επιπροσθέτως, καθώς η αγορά γίνεται ολοένα και πιο «customer orientated» («προσανατολισμένη στον πελάτη»), «πρέπει να ληφθεί υπόψη ο καθοριστικός ρόλος της διανομής στην έξοδο των ταινιών» αναφέρει απροκάλυπτα!



από το ριζοσπάστη εδω και κανα χρονο περίπου...

Τι σημαίνουν όλα αυτά θα μου πείτε??

Μα δεν καταλαβαίνετε πως αυτή ακριβώς η θολοκουλτούρα που εφαρμόζεται στην ελλάδα τα τελευταία χρόνια εμποδίζει κάθε υγιή κινηματογραφική προσπάθεια?
Ο συνδικαλισμός και τα άπειρα κρατικοδίαιτα συνδικάτα που ελέγχουν την τέχνη εμποδίζουν την ίδια την τέχνη να αναπτυχθεί!
Δεν αντιλαμβάνεστε πως ενώ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ο κινηματογράφος αναπτύσεται μόνο μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του κεφαλαίου, στην ελλάδα θέλουμε να πρωτοτυπήσουμε και πάλι!
Θέλουμε ΚΑΙ ο κινηματογράφος να ελέγχεται και χρηματοδοτήται πλήρως απο το κράτος, ένα κράτος που δεν είναι ικανό να πληρώσει μια σύνταξη των 300 ευρώ...
Δεν καταλαβαίνω γιατι η αμερική που καλύπτει το 90% της παγκόσμιας παραγωγής κάνει λάθος και όλοι εμείς είμαστε σωστοί...
Στην Γαλλία έχουν φτιαχτεί τεράστια studios με ιδιωτική πρωτοβουλία που έχει αναγάγει τη Γαλλία σε τεράστια κινηματογραφική δύναμη σήμερα.
Στην Ελλάδα αποφασίζει να έρθει η Village Cinemas (πριν 15 χρόνια) και μόνο που δεν έγινε παγκόσμιος πόλεμος για να διώξουμε τον κακό αμερικανό καπιταλιστή που θα "βρωμίσει" την Ελλάδα με τα αμερικανικά "σκουπίδια" του!
Σύσσωμη η ελληνική κριτική και οι ελληνικές κινηματογραφικές συνδικαλιστικές ενωσεις να το αναγάγουν σε μείζον "καρκίνωμα" του ελληνικού πολιτισμού τα village cinemas
Αν είναι καρκίνωμα γιατί τότε το 90% το ελληνικού πλυθησμού πάει σε αυτά και όχι στα συμβατικά?
Μήπως γιατι το 90% προτιμάει την οργάνωση, το εύκολο parking, τις αριθμημένες θέσεις, τις πολλαπλές επιλογές ταινιών, τα μαγαζιά και τα φαγάδικα που είναι δίπλα?
Μήπως γιατι το 90% προτιμάει τα αμερικανικά "σκουπίδια" όπως το 300 και τον Σκοτεινό Ιππότη γιατι βρίσκει περισσότερη ουσία και νόημα σε αυτά απο τον ανούσιο και βαρετό Αγγελόπουλο?
Τελικά μετα απο 15 χρονιά έμειναν μόνοι τους οι κριτικοί στα συμβατικά και όλοι μας πια πάμε στα σινεμά "του ποπκορν"

Τελικά πως περιμένουμε να έρθει χρήμα για να δημιουργηθει κινηματογράφος ΟΤΑΝ εμείς ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΜΕ να έρθει?

Μήπως λέω ΜΗΠΩΣ αν ζούσε σήμερα ο Φίνος θα τον καίγαμε και αυτόν στην πυρά?
Πότε επιτέλους θα σοβαρευτούμε σε αυτή τη χώρα?




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου