Η κρίση και η αριστερά που δεν έχει κυβερνήσει

Ποιος κυβερνά;




Στα διόδια της Ελευσίνας κάποιοι νεαροί έχουν ανοίξει τις μπάρες και καλούν τον κόσμο να μην πληρώνει: «Μην κακομαθαίνετε τους νταβατζήδες και τους τοκογλύφους». Στο λιμάνι έχουν αποκλείσει τους καταπέλτες των πλοίων: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Είναι φανερό! Ζούμε ημέρες επανάστασης, σύντροφοι...

Τι προσπαθούν να κάνουν αυτοί οι άθλιοι capital – ιστές! Να χρεώσουν στην αριστερά μερίδιο από τη σημερινή κρίση. Στην αριστερά που δεν έχει κυβερνήσει...

Καταρχάς είναι ψέμα ότι δεν έχουν κυβερνήσει. Συμμετείχαν στην Οικουμενική κυβέρνηση, όταν και ξεπεράστηκαν δύο μεγάλα εμπόδια: Τα ψηφιακά του ΟΤΕ και οι άδειες για την «Ελεύθερη Τηλεόραση». Δεύτερον, ακόμη κι αν αποδεχτούμε ότι ήσαν αθώοι για τα εγκλήματα και ότι οι ίδιοι απλά παρέστησαν στις συνεδριάσεις των αρμόδιων οργάνων, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν κάποια μορφή ασυλίας κι ότι μπορούν να λένε και να κάνουν ό,τι τους κατέβει...

Νόμος δεν είναι ο νόμος του εργάτη, του κόμματος και της δήθεν φωτεινής πρωτοπορίας του «κινήματος». Νόμος είναι αυτό που αποφασίζει η συντεταγμένη Πολιτεία. Το γεγονός ότι η Πολιτεία δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει τους νόμους της και επιτρέπει σε πάσης φύσης τραμπούκους να επιβάλλουν τις απόψεις τους, αυτό δείχνει την κατάντια μας. Η αδυναμία του κράτους να είναι σοβαρό δεν νομιμοποιεί την παράνομη δράση του οποιουδήποτε.

Σε ποιο άλλο μέρος του πλανήτη μπορούν λίγοι φανατικοί να αποκλείουν ένα ολόκληρο λιμάνι, να καταπατούν περιουσίες τρίτων και να απειλούν τη σωματική ακεραιότητα όσων θέλουν να εργαστούν; Κάποιος στο σημείο αυτό μπορεί να ρωτήσει και τι θα συνέβαινε σε μια άλλη χώρα αν ένα κόμμα κέρδιζε τις εκλογές με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και αμέσως μετά υπέγραφε ένα μνημόνιο σαν κι αυτό που υπέγραψε ο κ. Παπανδρέου. Το λιγότερο θα τον λέγανε ψεύτη...

Το πρόβλημα είναι ότι στο όνομα της αντίδρασης στις πολιτικές της κρίσης γίνονται πράγματα που έχουν επαναληφθεί και στο παρελθόν και τα οποία ευθύνονται σε έναν μεγάλο βαθμό για φαινόμενα που ταλαιπωρούν σήμερα την ελληνική Οικονομία. Για παράδειγμα, οι ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής της δεκαετίας του ‘70 και του ‘80 απέτρεψαν αρκετές νέες επενδύσεις στη συνέχεια. Για να μην πάμε τόσο μακριά, μπορεί κάποιος να μας πει τι κόστισαν στην ελληνική Οικονομία –άμεσα και έμμεσα– οι αγροτικές κινητοποιήσεις; Εκτός κι αν δεν ήταν η αριστερά εκείνη που συμμετείχε σε αυτό το άθλιο παιγνίδι. Σήμερα εκ των υστέρων μπορούμε να διαπιστώσουμε πόσο επιβλαβείς ήσαν εκείνες οι κινητοποιήσεις. Τότε όποιος τολμούσε να εκφέρει μία διαφορετική άποψη ήταν εχθρός της πατρίδας...

Σήμερα όσοι έχουν μία διαφορετική άποψη για το «δεν πληρώνω» είναι «λακέδες των εργολάβων». Αύριο θα απαιτούμε να γίνει άμεσα ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου Πατρών για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα. Θα ζητάμε από τους «τοκογλύφους» να στείλουν γρήγορα λεφτά στην Ελλάδα για να τελειώσει το έργο. Και γι’ αυτό δεν θα έχει φυσικά ευθύνη η αριστερά, αφού δεν κυβερνά. Ούτε για μία πιθανή ζημία στον τουρισμό και μάλιστα στην καρδιά της τουριστικής σεζόν. Μπορεί να αποκλείουν τους καταπέλτες, αλλά είπαμε! Δεν κυβερνούν. Τελικώς, ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;


Θανάσης Μαυρίδης



thanasis.mavridis@capital.gr