Στο καλό και μη μου γράφεις Θόδωρε Αγγελόπουλε

Είναι τραγικός θάνατος και ανησυχητικό σαν τροχαίο.   (Μαντεύω ότι δεν είχε τηρηθεί ούτε ένας κανόνας ασφαλείας στα γυρίσματα αλλά από “σεβασμό” δεν το αναφέρει αυτό το γεγονός κανείς.  Εταιρεία παραγωγής;  Υπεύθυνος ασφάλειας για τα γυρίσματα;  Ασφάλεια;  Κανόνες;)  Λυπάμαι για τους φίλους και τους συγγενείς του.   Αλλά κάπου εκεί ξεμένω από συμπάθεια για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Do it yourself ταινία α λά Αγγελόπουλος: Κοιτάτε για κάνα πεντάλεπτο αυτή την φωτογραφία!

Θα έπρεπε να αναγκαστούν όσοι καλύπτουν την είδηση σε τηλεοπτικές ειδήσεις να κάνουν τα πλάνα όσο βαρετές ήταν οι ταινίες του.   Στατική κάμερα για κάνα δίλεπτο να μην φαίνεται τίποτα, μετά να δούμε στο βάθος τον παρουσιαστή με κίτρινα ρούχα σε ένα ροζ ποδήλατο να περνάει.  Μετά από άλλα δυο λεπτά να έρθει να κάνει το ρεπορτάζ του….και μετά να αυτοκτονήσει προσπαθώντας να περάσει πεζός έναν πολυσύχναστο δρόμο.

Σίγουρα για πολλούς σινεφίλ ο άνθρωπος είναι σημείο αναφοράς.   Καλά να περνάτε.   Είμαι ένας από τους χιλιάδες “άλλους” οι οποίοι ποτέ δεν κατάλαβαν προς τι όλος αυτός ο ντόρος.    Πολλές φορές με ξεγελούσε η δημοσιότητα, πήγαινα ο καημένος στην αίθουσα και υπέφερα τα έργα του.   (Και σταματήστε πια να λέτε για τα πρώτα του έργα…ας σταματούσε πριν τριάντα χρόνια αν δεν είχε κάτι άλλο να πει!)  Χαίρομαι που βραβεύτηκε διεθνώς, μακάρι να μας είχε φέρει και συνάλλαγμα στην χώρα αντί για τα εκατομμύρια επιχορηγήσεων που έπαιρνε εις βάρος άλλων, λιγότερων διαπλεκόμενων, νέων σκηνοθετών που καπελώνει τόσα χρόνια το Κέντρο Κινηματογράφου.    Όλος ο κινηματογραφικός κόσμος στην χώρα μας περίμενε τις χρονιές που δεν γυρνούσε ταινίες ο Αγγελόπουλος για να αναπνεύσει κάπως… (Θυμάστε τις σπατάλες στο “Λειβάδι που δακρύζει″ όπου έχτισε ολόκληρο χωριό;)  Τώρα μόνο που ξέμεινε από Ελλάδα για χρηματοδότηση στράφηκε σε Τούρκο παραγωγό για την τελευταία του ταινία.

Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι όχι μόνο δεν είναι αρχιερέας της κινηματογραφικής διαπλοκής στην χώρα μας αλλά το αντίθετο, δηλαδή ότι είναι ανεξάρτητος ήρωας, ο κατατρεγμένος Έλληνας που δεν βοήθησε αρκετά η Ελληνική Πολιτεία.   Μάλλον απλά δέχτηκαν χωρίς να το σκεφτούν την προπαγάνδα του ίδιου τα τελευταία χρόνια όταν – σαν κακομαθημένη κοκέτα – τσαντίστηκε που σταμάτησαν να ρέουν τα κονδύλια αβίαστα προς αυτόν.   Κατάφερε πράγματι να κάνει πιο πρόσφατα μερικές παραγωγές χωρίς τις πλάτες του Ελληνικού Δημοσίου.   Δεν αναιρούν όμως το παρελθόν.

Είναι σκληρό να κάνεις κριτική όταν πεθαίνει κάποιος.   Αλλά όπως με κάτι ναρκομανείς τραγουδιστές, νιώθω ότι αν δεν ακουστεί τώρα κάτι διαφορετικό δεν θα έχουμε την ευκαιρία να αντιδράσουμε σαν κοινωνία ποτέ.   (Ναι ρε, ήταν ένα κακόμοιρο χαμένο εικοσάχρονο που το είχε χάσει ο καημένος από την πρέζα, όχι ο θεός της μουσικής ούτε ίνδαλμα για τους νέους!)

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος δεν θα μου λείψει καθόλου.   Μόνο το γεγονός ότι έμοιαζε εκπληκτικά με τον αγαπημένο θείο μου (που συμπτωματικά λέγεται και αυτός “Θόδωρος”)  και μου τον θύμιζε κάθε φορά που τον έβλεπα στην τηλεόραση ή σε φωτογραφίες.   Ας γράφει για άλλον σκηνοθέτη μουσική η εκπληκτική Ελένη Καραίνδρου…


http://alexanderchalkidis.com/blog/?p=14885